Դև

, , ;
Աստվածաշնչում թարգմանվել է որպես , | այլ մշակույթներում = Սատանա, Ջին, Դևա | համընկնում է = | քաղաքացիություն = | վայր = | նստաայր = | աշակերտ = | զբաղմունք = | ծագում = | ծնվել է = | ծննդավայր = | սպանող = | հիշատակումներ = | դինաստիա = | անդամ = | հայր = | մայր = | եղբայր = | քույր = | ամուսին = | կողակից = | զավակներ = | թաղման վայր = | ասպարեզ = | կապված հասկացողություններ = | կապված իրադարձություններ = | կապված կերպարներ = Դայմոնիոս, Արքոնտ, Հրեշտակ | ատրիբուտներ = | բնորոշ գծեր = | հատկանիշներ = | վահանա = | մանտրա = | Վիքիպահեստ = }} Դև (՝ ''դայմոն'' բառից, որը թարգմանաբար նշանակում է «ոգի, աստվածություն»), գերբնական արարածների կամ ոգիների հավաքական անվանում, ովքեր աստվածների համեմատ ունեն ավելի ցածր դիրք։ Դևերը լինում են ինչպես չար, այնպես էլ բարի։

Սոկրատեսը և նրա հետնորդներ Պլատոնը, ստոիկները և մյուսները դևերին բնութագրում էին որպես մարդու «ներքին ձայն», խիղճ։ Հռոմեական դիցաբանության մեջ կա Գենիոսի կերպար, իսկ քրիստոնեության մեջ՝ պահապան հրեշտակը։

Քրիստոնեության ընդունումից հետո սլավոնները «դև» բառը օգտագործել են որպես հոմանիշ բես բառին, որով 11-րդ դարից սկսած Ռուսիայում բնակիչները անվանել են հեթանոսական աստվածների դինաստիային։ Աստվածաշունչը հունարենից թարգմանելու հետո, եկեղեցական սլավոները և ռուսերեն լեզուներում «դևը» դարձել է բեսի հոմանիշ, իսկ անգլերենում և գերմաներենում կիրառվում է «սատանա» բառը , : Տրամադրված է Վիքիպեդիայի կողմից