Ալեն-Ֆուրնիե

| կրթություն = | ստեղծագործական շրջան = | ժանր = Վեպ | թեմաներ = | գրական շարժումներ = | ուշագրավ աշխատանքներ = | ստեղծագործությունների ցանկ = | ամուսին = | համատեղ ապրող = | զավակներ = | ազգականներ = | ներշնչվել է = | ներշնչել է = | ստորագրություն = | կայք = | վիքիքաղվածք = | վիքիպահեստ = | պարգևներ = | վիքիդարան = }} Ալեն-Ֆուրնիե (, իսկական անուն-ազգանունը՝ Անրի Ֆուրնիե, ), ֆրանսիացի արձակագիր։

Հայտնի է դարձել 1913-ին գրած միակ ավարտուն վեպով՝ «Երկար Մոլնը» ()։ Վեպով հռչակ ձեռք բերելով՝ դառնում է կայացած գործարար Կլոդ Կազիմիր-Պերիեի քարտուղարը, որի հետ համահեղինակությամբ սկսում է աշխատել «Բրեստ, անդրատլանտյան կայան» ստեղծագործության վրա։

Վախճանվել է Առաջին համաշխարհային պատերազմի սկզբին Մառնի ճակատամարտում Վերդենի մոտ գտնվող Սեն-Ռեմի անտառում։

Մահվանից հետո 1924 թվականին «Հրաշք» վերնագրով հրատարակվում է նրա վաղ շրջանի բանաստեղծությունների և արձակ մանրապատումների գիրքը։ 1922 թվականին «Nouvelle Revue française» ամսագրում հրատարակվում են «Կոլումբ Բլանշ» անավարտ վեպի հատվածները։ Տրամադրված է Վիքիպեդիայի կողմից